Ο C/2011 L4 (ή Pan-STARRS) ανακαλύφθηκε τον Ιούνιο του 2011 από το τηλεσκόπιο Pan-STARRS στη Χαβάη. Εδώ και μερικές εβδομάδες είναι ορατός στο νότιο ημισφαίριο και στις 7 Μαρτίου, αμέσως μετά τη δύση του ηλίου, θα κάνει την εμφάνισή του και στο δικό μας στερέωμα. Γα την παρατήρησή του αρχικά θα χρειάζονται κιάλια ή ένα μικρό ερασιτεχνικό τηλεσκόπιο. Την Κυριακή 10 Μαρτίου όμως θα φθάσει στο περιήλιό του – στην κοντινότερη απόσταση από τον Ηλιο – και άρα και στο απόγειο της λαμπρότητάς του, οπότε θα είναι ορατός και χωρίς «βοηθήματα».

Οι καλύτερες ημέρες για να τον παρατηρήσετε είναι πάντως σύμφωνα με τους ειδικούς η 12^η και η 13^η Μαρτίου, όταν – οπτικά – θα βρίσκεται κοντά στη νέα Σελήνη προσφέροντας έτσι ένα «σημάδι» για να μπορέσετε να τον εντοπίσετε στον ορίζοντα. Στη συνέχεια θα εξακολουθήσει να είναι ορατός (πάντα με κάποιο «μικρό» βοήθημα όπως τα κιάλια ή ένα ερασιτεχνικό τηλεσκόπιο) καθ' όλη τη διάρκεια του μήνα και στις αρχές του επομένου.

Ταξίδι εκατομμυρίων ετών

Ο κομήτης είναι «μη περιοδικός», κάτι το οποίο σημαίνει ότι μάλλον εισέρχεται για πρώτη φορά στο εσωτερικό ηλιακό σύστημα. Αυτή η πρώτη φορά που θα τον δούμε, θα είναι και η τελευταία – τουλάχιστον για όσους βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή εν ζωή επάνω στη Γη. Η επόμενη εμφάνισή του στον γήινο ουρανό θα γίνει, σύμφωνα με τους επιστήμονες, ύστερα από εκατό χιλιάδες και πλέον χρόνια. Εκτιμάται άλλωστε ότι το ταξίδι του από τα σύνορα του Ηλιακού Συστήματος πρέπει να έχει ξεκινήσει εδώ και πάρα πολύ καιρό – πιθανώς εκατομμύρια χρόνια.

Για να τον δείτε, κοιτάξτε προς τη δύση λίγο μετά το ηλιοβασίλεμα, χαμηλά στον ορίζοντα. Αν και είναι φωτεινός, το λυκόφως δεν ευνοεί την παρατήρηση ενώ η καθημερινή εμφάνισή του θα είναι σύντομη – υπολογίστε περίπου μισή ώρα μετά τη δύση – γιατί κινείται περίπου στις 10-15 μοίρες επάνω από τον ορίζοντα, με αποτέλεσμα να χάνεται γρήγορα από το οπτικό μας πεδίο.

Αν τον εντοπίσετε, θα πάρετε ίσως μια γεύση από τα υλικά που «κυκλοφορούν» στις τελευταίες παρυφές του ηλιακού μας συστήματος. Οι επιστήμονες θεωρούν ότι ο C/2011 L4 έρχεται απευθείας από το νέφος του Οορτ, μια υποθετική περιοχή στο εξωτερικό Ηλιακό Σύστημα η οποία, σύμφωνα με τον ολλανδό αστρονόμο Γιαν Οορτ, που διατύπωσε τη σχετική θεωρία, θα πρέπει να αποτελεί την «πηγή» όλων των κομητών μεγάλης περιόδου που εμφανίζονται στη γειτονιά μας. Το νέφος του Οορτ θεωρείται ότι απέχει περίπου ένα έτος φωτός από τον Ηλιο και ότι τα αντικείμενα που φιλοξενεί αποτελούνται κατά κύριο λόγο από πάγους νερού, αμμωνίας και μεθανίου.